Midden in een zin stopt BHV-trainer Gijs te Brake plotseling. ,,Ik voel me niet zo lekker”, zegt hij. ,,Ik heb heel erg hoofpijn.” De mensen van Monumentenwacht Gelderland kijken elkaar aan: wat gebeurt hier nou? Dan onderneemt de wachter die naast Te Brake zit actie.
Hij ziet dat een mondhoek van de cursusleider wegzakt en zijn arm bungelt. ,,Bel 112”, zegt hij tegen een collega en hij probeert te vragen wat het slachtoffer precies mankeert. Die slaat echter alleen nog maar warrige zinnen uit.
Tekst gaat verder onder foto
Praktijk en theorie
Het is natuurlijk maar gespeeld, maar op deze manier bootst de cursusleider wel de werkelijkheid na. Er kan zo maar iets gebeuren en dan moet je als bedrijfshulpverlener weten wat je moet doen. En zo wisselen praktijk en theorie elkaar vloeiend af op deze donderdag in het kantoor van Monumentenwacht Gelderland.
Natuurlijk is de sfeer goed, want het is altijd leuk om samen met de collega’s die je niet dagelijks treft iets te ondernemen. Er wordt af en toe volop gelachen. Maar als het erop aankomt, is iedereen bloedserieus.
Tekst gaat verder onder foto
Alle monumentenwachters en het kantoorpersoneel van Monumentenwacht Gelderland worden eens per jaar getraind. De laatste jaren gebeurt dat door Gijs te Brake van Myn BHV annex Kappers BHV. ,,Ik was vroeger kapper”, zegt hij in de koffiepauze. ,,Ik werd een jaar of twintig geleden door een collega-kapper gevraagd om een training te geven omdat ik bij de brandweer zat. Toen heb ik er mijn beroep van gemaakt.” En zo geeft hij onder andere EHBO- en BHV-trainingen. Aan kappers, maar ook aan mensen in andere beroepsgroepen.
Oefenen met AED
Voor de pauze hebben de cursisten van vandaag onder andere geoefend met de AED, daarna heeft Gijs nog een paar praktische vragen daarover. Bijvoorbeeld wanneer je zo’n apparaat niet zomaar mag gebruiken. Dat blijkt te zijn als het slachtoffer in het water of bijvoorbeeld op een metalen plaat ligt. De kans dat de helpende BHV’er dan ook een schok krijgt is groot.
Tekst gaat verder onder foto
Zoals gezegd, wisselt hij theorie en praktijk soepel af. Zo komt hij ineens met een bloedende hand op een van de monumentenwachters af. Die aarzelt niet, laat een collega de gewonde hand hooghouden en wikkelt er snel een verband om.
Cursusleider Gijs is vol lof over de kordate actie, maar heeft achteraf ook een paar aandachtspunten. Misschien hadden de hulpverleners even moeten controleren of hij zijn vingers nog kon bewegen. ,,In dat geval moet je even naar de huisarts.”
Tekst gaat verder onder foto
Monumentenwachters op kantoor in Doorwerth, dan staan er veel busjes van MWG.
Borrel
Hij heeft ook aandacht voor het welzijn van de BHV’ers zelf. ,,Wat moet je doen als ambulancepersoneel de zorg voor iemand met een hartstilstand heeft overgenomen, nadat jij de reanimatie hebt gedaan?” Die vraag wordt vanuit de groep met humor beantwoord: ‘Een borrel nemen’.
Het is een grap, maar er blijkt wel een kern van waarheid in te zitten. Cursusleider Gijs: ,,Neem de tijd. Want als de adrenaline zakt zul je waarschijnlijk gaan trillen. Dus, neem even koffie, een peuk en praat erover. Dus denk ook aan jezelf.”